این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پلیس زن، جلد ۱۶، شماره ۳۶، صفحات ۱۵۹-۱۸۰
عنوان فارسی اثربخشی الگوی آموزشی – درمانی سازه های شخصی بر رضایت زناشویی زنان شاغل
چکیده فارسی مقاله مقدمه: رضایت زناشویی یکی از مؤثرترین عوامل در تداوم یک زندگی موفق، سالم و شاد محسوب می شود. لذا شناسایی الگوهای مشاوره ایی تاثیر گذار بر این امر می تواند کمک فراوانی بر رضایت زناشویی نماید. هدف این پژوهش اثربخشی الگوی آموزشی – درمانی سازه های شخصی بر رضایت زناشویی زنان شاغل بود.

روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از ﻧﻮع ﺷﺒﻪ آزﻣﺎﻳﺸﻲ همراه ﺑﺎ ﭘﻴﺶ آزﻣﻮن، ﭘـس آزﻣـﻮن، پیگیری و ﮔـﺮوه ﮔـﻮاه بود. جامعه مورد مطالعه شامل کلیۀ زوجهای داوطلب بودند که زن شاغل بود و به دلیل داشتن تعارض زناشویی و مشکلات مربوط به رضایت زناشویی و نیاز به بهبود رابطه، به مراکز مشاوره وابسته به ناجا در سال 1400-1399 مراجعه کرده بودند. با روش نمونه گیری تصادفی ساده 30 زوج با نمره رضایت زناشویی پایین در دو گروه 15 زوجی آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه آموزش براساس الگوی درمانی سازه های شخصی دریافت کردند اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ فرم کوتاه 47 سؤالی گردآوری و با روش آماری ﺗﺤﻠﻴــﻞ کوواریانس و آزمونt تجزیه و تحلیل شد و ﭘﺲ از اﺗﻤـﺎم ﺑﺮﻧﺎﻣـﺔ آﻣﻮزﺷـﻲ از ﻫـﺮ دو ﮔﺮوه ﭘﺲ آزﻣﻮن و پیگیری دو ماهه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ.

یافته ها و نتایج : نتایج ﺗﺤﻠﻴــﻞ کوواریانس و آزمون t نشان داد که تفاوت معناداری بین ﮔــﺮوه های آزﻣــﺎﻳﺶ و کنترل در رضایت زناشویی وجود دارد و همچنین نتایج پیگیری نشان داد که میانگین گروه آزمایش از گروه کنترل بطور معناداری کمتر بود (P<0.05).
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اثربخشی، آموزش زوجین، الگوی سازه های شخصی، رضایت زناشویی، زنان شاغل،
عنوان انگلیسی The effectiveness of the educational-therapeutic model of personal structures on marital satisfaction of working women
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Marital satisfaction is one of the most important factors in maintaining a successful, healthy and acceptable life. Identifying counseling patterns that affect this can help a lot in marital satisfaction. The aim of this study was the effectiveness of the female educational-therapeutic model of personal structures on marital satisfaction. Method: The present study was applied in terms of purpose and somehow accompanied by Mi Azkin, around Azquion, following and outside of that. The study population included all volunteer couples who were employed women and due to washing conflict and having problems related to marital satisfaction and the need to improve the relationship, referred to NAJA-affiliated counseling centers in 1300-1499. By simple random sampling method, 30 couples with low marital group satisfaction scores were replaced in two 15 pairs of experiments and controls. The experimental group did not receive 10 sessions of personal structure therapy model training but the control group did not receive any intervention. Data were collected by Enrich Marital Satisfaction Questionnaire, 47-item short form, and analyzed by statistical method for analysis. Results and Results: The results of covariance and t-test showed that there was a significant difference between experimental and control rates in marital satisfaction and also the results showed that the experimental group was less than the conceptual control group (P <0.05). Therefore, training couples in the model of personal structures to increase marital satisfaction working in post-test and review has been studied and can be used as an intervention option in marital conflicts.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله اثربخشی, آموزش زوجین, الگوی سازه های شخصی, رضایت زناشویی, زنان شاغل
نویسندگان مقاله زهرا امان اللهی |
دانش آموخته دکتری تخصصی مشاوره دانشگاه علامه طباطبایی(ره)

طاهره نوری |
دانشگاه علوم انتظامی امین. گروه پژوهشی مطالعات زنان و خانواده

کیومرث فرحبخش |
. دانشیارگروه مشاوره دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی(ره)

نشانی اینترنتی http://ps.jrl.police.ir/article_98494_0a6b25291f24b503622d08465b52d93b.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات