مطالعات تاریخ انتظامی، جلد ۷، شماره ۲۷، صفحات ۸۷-۱۱۶

عنوان فارسی بررسی ویژگی‌ها، ملاک انتخاب و تغییر تبعیدگاه‌های دوره پهلوی دوم
چکیده فارسی مقاله حکومت پهلوی دوم برای کنترل مخالفان خود از مجازات تبعید استفاده کرد تا آنها را سربه‌راه کند و یا از حیز انتفاع بیاندازد؛ لذا انتخاب تبعیدگاه مناسب به حکومت در رسیدن به مقصودش کمک می‌کرد. سیاست رسمی حکومت تعیین تبعیدگاه‌ها در مناطق بدآب‌وهوا و دورافتاده بود؛ اما مخالفت مردم تبعیدگاه‌ها چالشی در این زمینه بود و لذا آنچه عمل می‌شد با آنچه مصوب شده بود، متفاوت بود. این پژوهش به دنبال آن است که با روش توصیفی- تحلیلی به این پرسش پاسخ دهد که آیا اقلیم بد و دورافتاده بودن ملاک‌های انتخاب و تغییر تبعیدگاه‌های دورۀ پهلوی بود و حکومت در این انتخاب با چه چالش‌هایی مواجه بود؟ یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که تناقضی در بخشنامه‌های تعیین تبعیدگاه از یک طرف و رویکرد کلی حکومت از طرف دیگر وجود داشت. حکومت شهرهایی را به‌عنوان تبعیدگاه تعیین می‌کرد که بد آب‌وهوا و دور از مرکز نبودند اما تأکید می‌کرد که تبعیدگاه حتماً باید در نقاط بدآب‌وهوا و دورافتاده باشد. علت اصلی این تناقض در قانون و عمل، ناشی از نارضایتی مردم و مقامات محلی تبعیدگاه‌ها از تبعیدگاه بودن شهرشان بود. هرکدام از تبعیدگاه‌ها به دنبال علتی بودند تا شهرشان را از فهرست تبعیدگاه‌ها خارج کنند. سیاست حکومت در تبعید روحانیون در حوزه عمل و نظر تا حدودی به هم نزدیک است و مراعات می‌شد، اما بررسی اسنادی در خصوص سایر تبعیدیان رویه یکسانی را در این دوره نشان نمی‌دهد و بارها خلاف این سیاست کلی عمل شده است.
 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تبعید، تبعیدگاه، حکومت پهلوی، مخالفان حکومت، فعالیت سیاسی،

عنوان انگلیسی Investigating the characteristics, selection criteria and changes of the exiles during the second Pahlavi
چکیده انگلیسی مقاله The second Pahlavi government used the punishment of deportation to control its opponents and to drive them out of power;Therefore,choosing the right exile helped the government achieve its goal.The official policy of the government was to designate exiles in faraway and bad climate areas;But the opposition of the people in exile was a challenge,so what was done was different from what had been enacted.Using a descriptive-analytical method this study seeks to answer the question that whether the bad climate and remoteness were the criteria to select and change the exiles of the Pahlavi period and what challenges did the government face in this choice?  The findings of this study show that there was a contradiction in the circulars to determine exiles on one hand and the general approach of the government on the other hand.The government designated cities as exiles which  were not of bad weather or far from the center, but insisted that the exile must be in remote and bad climate  areas.The main reason for this discrepancy in law and practice was the dissatisfaction of the people and local authorities with their cities being used as the exile. Each exile was looking for a reason to exclude it's city from the list of exiles.The government's policy of deporting clerics is somewhat similar in terms of practice and opinion, but the examination of documents regarding other deportees does not show the same procedure in this period, and frequently this general policy has been acted on the contrary.
 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله تبعید, تبعیدگاه, حکومت پهلوی, مخالفان حکومت, فعالیت سیاسی

نویسندگان مقاله سید محمود سادات بیدگلی |
استادیار گروه تاریخ پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی


نشانی اینترنتی http://hir.jrl.police.ir/article_95404_be756da11990f240a2009cf76b936f7c.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات