|
|
مطالعات تاریخ انتظامی، جلد ۱۳۹۴، شماره ۴، صفحات ۷۵-۱۰۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
تأملی در نسبت تاریخ، هویت و امنیت (به‌سازی امنیت جامعه‌ای با بازروایت تاریخ) |
|
| چکیده فارسی مقاله |
امنیت به‌عنوان یک امر معنایی و در عین حال تجربه عینی، رکن اساسی شکل‌گیری جوامع انسانی و هویت‌های افراد جامعه است. هویت افراد جوامع انسانی نیز ممکن نمی‌شود، مگر آن‌که معنایی از «کیستی ما» را که از گذشته می‌آید، مشخص کند؛ بنابراین بین امنیت و هویت و گذشته، یک پیوستگی معنایی و مفهومی وجود دارد. در عصر جهانی‌شدن و نظام امنیت دولت - ملت، مطالعات امنیت از رویکرد واقع‌گرایی که مبتنی بر محوریت امنیت ملی به معنای امنیت دولت‌ها فراتر رفته و ایده «امنیت جامعه‌ای» را با محوریت امنیت هویت‌ها مطرح می‌کند، مسئله مقاله حاضر این است که اهمیت بازشناسی رابطه امنیت و هویت و روایت گذشته را در این رویکردهای نوین نشان دهد و در عین حال اهمیت راهبردی آموزش تاریخ گذشته ایران را در درونی‌سازی ارزش‌های فرهنگی و اجتماعی هویت ملی در نسبت با امنیت ملی بررسی کند؛ بر این اساس تلاش شده با تبارشناسی جایگاه تاریخ به‌مثابه گذشته در برساخت هویت سیاسی دولت‌های پیشامدرن و مدرن در ایران، معنایی که از این شیوه روایت از گذشته ذیل مفهوم امنیت و امنیت ملی بازنمایی می‌شود را نشان دهد که عملاً تقلیل آن به «امنیت دولتی» و در نتیجه طرد امکان تکوین و دوام مفاهیم و ارزش‌های تقویت‌کننده درک مبتنی بر «امنیت جامعه‌ای» در نهادهای متولی برقراری نظم و امنیت در حاکمیت است. پذیرش دوگانگی نظم/بی‌نظمی و اقتدار/هرج و مرج به‌عنوان واقعیت تاریخی جامعه ایرانی مقوم این سازوکار حاشیه‌رانی در راستای محوریت «دولت» به‌عنوان حافظ امنیت و نیز تقلیل مفهوم امنیت ملی به امنیت دولت است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Reflection on Relationship between History, Identity and Security: improving societal security by re-narrating history |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
s an signification issue and objective experience at the same time, security is the basic pillar of formation of human societies and individual identities in society. The individual identity in human societies are not possible without determining the meaning of "who we are" which is derived from the past. Therefore there is a conceptual coherence between security, identity and the past. in the globalization era and nation-state security system, security studies have transcended from realist approach based on national security i.e. state security and propounded "societal security" based on the security of identities. The main problem o this article is to illustrate the significance of recognizing the relationship between security and identity and past narrations in new approaches, and at the same time, it examines the strategic significance of teaching Iranian history in internalizing cultural and social values of national identity in relation with national security. on this basis, i have tried to illustrate the meaning represented from this kind of narrating the past under security and national security by genealogy of the position of history as past in constructing political identities of pre-modern and modern states in Iran which reduced it to "state security" hence denied the possibility of forming and continuing reinforcing concepts for understanding "societal security" in the institution authorized for establishing order and security in sovereignty. Accepting the duality of order/disorder and authority/anarchy as the historical reality of Iranian society has established this mechanism of marginalizing in direction of making state as the guardian of security and reducing the concept of national security to state security. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
زهیر صیامیان گرجی |
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://hir.jrl.police.ir/article_17387_748621e9ecd1bda253e5222613c3e307.pdf |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1131/article-1131-1642452.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|