|
|
مطالعات تاریخ انتظامی، جلد ۱۳۹۶، شماره ۱۴، صفحات ۹۵-۱۱۲
|
|
|
| عنوان فارسی |
تأثیر سیاست مذهبی شاه سلطان حسین در نظم و امنیت اجتماعی ایران عصر صفوی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
انسجام اجتماعی وضعیتی است که چگونگی تعامل، تعهد و احساس مسئولیت و به هم‌پیوستگییک جامعه را نشان می‌دهد و یکی از دلایل عملکرد متفاوت جوامع در ایجاد نهادهای کارآمد و دستیابی به پیشرفت و توسعه را توضیح می‌دهد. از سوی دیگر پیامد انسجام، نظم و امنیت اجتماعی است. دین از دیرباز و به‌ویژه از عصر پیشامدرن، مهم‌ترین عامل هم‌بستگی و انسجام اجتماعی بوده است. در جهان اسلام دین و نهادهای دینی کانون هویت‌بخشی، امنیت، انسجام و نظم اجتماعی بوده و نوع سیاست مذهبی در تقویتیا تضعیف نظم و انسجام اجتماعی بسیار مؤثر بوده است. شاه‌سلطان حسین در دوران پرآشوب سال‌های آخر عهد صفوی با سیاست مذهبی خود اقداماتی انجام داد که در نظم و امنیت و انسجام اجتماعی تأثیراتی فراوان برجای گذاشت. این مقاله به روش تحلیل تاریخی بر آن است که مهم‌ترین اقدامات شاه‌سلطان حسین در زمینه سیاست مذهبی را در زمینه ایجاد نظم و انسجام اجتماعی مورد بررسی قرار دهد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که این سیاست مذهبی با نادیده گرفتن اصل تساهل مذهبی، سخت‌گیری بر اقوام و اقلیت‌های دینی و درگیری‌های مذهبی زمینه تضعیف انسجام اجتماعی و نظم و امنیت اجتماعی را فراهم کرد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
شاه‌سلطان حسین، انسجام اجتماعی، نظم اجتماعی، سیاست مذهبی، |
|
| عنوان انگلیسی |
The Impact of Shah Sultan Hussein's Religious Policy on the Social Security and Order of Iran in the Safavid Age |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Social cohesion is a situation that illustrates how engagement, commitment, and sense of responsibility and the cohesion of a community, and one of the reasons for the different functioning of societies in creating effective institutions and achieving progress and development. On the other hand, it is the result of coherence, order and social security. Religion has long been the most important factor of solidarity and social cohesion, especially since the pre-modern era. In the Islamic world, religions and religious institutions were the focal point for identity, cohesion and social order, and the type of religious policy has been effective in strengthening or weakening social order and social cohesion. During the tumultuous period of the last years of the Safavid period, Shah Sultan Hussein made a number of measures with his religious policy, which left many influences on order and security and social cohesion. This article, using historical analysis, examines the most important actions of Shah Sultan Hussein in the field of religious politics in terms of creating order and social cohesion. Research findings show that this religious policy, by ignoring the principle of religious tolerance, stigmatization of ethnic and religious minorities, and religious conflicts, provided a cause for weakening of social cohesion and order and social security. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
محسن بیگدلی |
ندارد
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://hir.jrl.police.ir/article_19837_0ad06b8431cb9b1fb10632983df8ea17.pdf |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1131/article-1131-1642395.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|